Brief aan de Verenigde Naties

Ik ben de oprichter van een onafhankelijk non-profit onderzoeksinstituut dat werkzaam is op het gebied van de medische wetenschap. Ons team van vooraanstaande wetenschappers en artsen heeft samengewerkt met wijlen tweevoudig Nobelprijswinnaar Linus Pauling. Dr. Pauling was een van de meest vooraanstaande wetenschappers van de 20^e eeuw. Hij ontdekte onder andere de beginselen van de immunologie, de basisstructuren van proteïnen, en de eerste vastgestelde genetische ziekte, sikkelcelanemie. In zijn latere jaren raakte Dr. Pauling geïnteresseerd in de rol van micronutriënten in de strijd tegen ziekten, waaronder het humaan immunodeficiëntievirus (HIV) en andere virale ziekten.

In de afgelopen twee decennia heeft ons onderzoeksteam dit baanbrekende werk op het gebied van de wetenschappelijke natuurlijke gezondheid voortgezet. Onze stichting heeft onderwijsprogramma’s over natuurlijke gezondheid bevorderd voor scholen en het grote publiek in vele delen van de wereld, ook in ontwikkelingslanden. Ons onderzoeksinstituut heeft, onder leiding van Dr. Aleksandra Niedzwiecki, specifieke micronutriënten gevalideerd in de strijd tegen allerlei menselijke ziekten en heeft onlangs pionierswerk verricht op het gebied van doeltreffende, wetenschappelijke benaderingen voor de natuurlijke bestrijding van de coronapandemie.

Waarom richt ik mij tot u, als Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties

Gezien het ijle tempo waaraan het coronavirus muteert, is ons werk van belang voor de hele wereld, omdat het een doeltreffende manier laat zien om het coronavirus af te remmen, ongeacht de subtypes en de mutaties.

Bovendien is de wereldbevolking verontrust over een toenemend aantal ernstige gezondheidscomplicaties die zich in verband met sommige gen-gebaseerde vaccins hebben voorgedaan. In deze situatie is het absoluut noodzakelijk dat de Verenigde Naties, en de internationale gemeenschap in het algemeen, absolute prioriteit geeft aan het zoeken naar een veilig en wereldwijd aanvaard antwoord op de pandemie.

Met deze brief informeer ik u, als Secretaris-Generaal van de VN en de hele VN-organisatie officieel over deze nieuwe – en mogelijk enige – doeltreffende, veilige en wereldwijd toepasbare benadering om een einde te maken aan de huidige pandemie. Ik zal dit baanbrekende onderzoek nader verklaren in de volgende paragrafen van mijn brief.

Een andere reden waarom ik mij tot u richt, is het feit dat u als Secretaris-Generaal van de VN in een recente toespraak voor de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties (UNHRC) uw bezorgdheid heeft geuit en de wereld heeft geattendeerd op de volgende feiten:

U verklaarde: ‘Het virus kon floreren doordat armoede, discriminatie, de teloorgang van onze natuurlijke omgeving en andere tekortkomingen op het gebied van de mensenrechten enorme kwetsbaarheden in onze samenlevingen hebben gecreëerd.’

Hoewel uw opsomming van factoren die tot de pandemie bijdragen juist is, is zij niet volledig. In feite is de belangrijkste voorwaarde voor het uitgroeien van coronavirusinfecties tot een verwoestende pandemie nog een andere onderliggende ‘pandemie’: al tientallen jaren verzwakt een tekort in de dagelijkse inname van vitamines en andere micronutriënten het immuunsysteem van miljarden mensen op onze planeet en maakt hun lichaam vatbaar voor virale infecties en andere ziekten.

Ons onderzoek benadrukt dit verband: als micronutriënten in staat zijn de besmettingsweg van coronavirussen te blokkeren, dan schept een tekort aan deze micronutriënten – op grond van de wetten van de biologie en de geneeskunde – de voorwaarde voor een verhoogde vatbaarheid van de wereldbevolking voor deze virale infectie.

Het is eerder verbazingwekkend – gezien de volgende vaststaande feiten – dat u dit belangrijke verband heeft kunnen missen:

1. Er zijn niet minder dan negen Nobelprijzen toegekend voor de ontdekking van de rol van vitamines voor de menselijke gezondheid, waarvan de meeste belangrijk van deze van planten afgeleide moleculen van belang zijn voor de versterking van het immuunsysteem en de bescherming van het menselijk lichaam tegen virale en andere infecties.
2. Op vandaag zijn er meer dan 100.000 wetenschappelijke publicaties beschikbaar via online medische bibliotheken zoals PubMed onder de zoektermen ‘vitamines’ in combinatie met ‘immuunsysteem/-functie’
3. VN-organisaties hebben de wereld in het verleden herhaaldelijk gewezen op de wereldwijde gevolgen van wijdverbreide tekorten aan micronutriënten voor de gezondheid. Zo vestigde het wereldwijde initiatief Vitamin and Mineral Deficiency (VMD) – daarin ondersteund door de VN-kinderorganisatie UNICEF – de aandacht op het feit dat een derde van de wereldbevolking leed aan een chronisch vitamine- en mineralentekort, waardoor de vatbaarheid voor infecties en andere ziekten op wereldschaal toenam.

2. Voeden van de hebzucht van farmaceutische bedrijven onder het ‘voorwendsel’ van de pandemiebestrijding

In uw toespraak tot de Mensenrechtenraad verklaarde u verder:

‘Met de pandemie als voorwendsel hebben de autoriteiten in sommige landen zeer ingrijpende veiligheids- en noodmaatregelen getroffen … Er wordt een enorme informatiebibliotheek over ieder van ons aangelegd … Die gegevens worden gebruikt voor commerciële doeleinden — voor reclame, marketing en alsnog om de bedrijfsresultaten op te vijzelen.’ 

Niettemin uw toespraak terecht kritiek leverde op het wereldwijde misbruik van de coronapandemie door bedrijven en regeringen, verzuimde u de belangenhebbenden die van plan zijn hun greep op onze planeet te verstevigen – de farmaceutische multinationals – te vernoemen.

Zonder een heldere analyse van deze bedrijfsstrategie en zonder een overzicht van de verwoestende gevolgen ervan voor de wereldbevolking, zal het onmogelijk zijn deze noodlottige ontwikkeling een halt toe te roepen. De volkeren van de wereld verdienen te worden geïnformeerd over deze kwaadaardige bedrijfsstrategieën op wereldschaal. De enige manier om dergelijke plannen te doen ontsporen en te voorkomen dat ze worden uitgevoerd, is ze in het volle daglicht aan de wereld bloot te stellen. U, meneer Guterres, deelt in deze verantwoordelijkheid en de feiten in deze brief worden om dezelfde redenen naar voren gebracht.

In een eerdere toespraak tot de VN-Mensenrechtenraad maakte u de strijd tegen alle vormen van kolonialisme tot een persoonlijke zaak, door te verklaren:

‘Ik ben opgegroeid onder de dictatuur van Salazar in Portugal. Pas toen ik vierentwintig jaar oud was, kreeg ik notie van het begrip democratie. In mijn prille volwassenheid zag ik hoe de ontzegging van niet alleen burgerlijke en politieke rechten – maar ook sociale, culturele en economische rechten – elk aspect van de maatschappij aantastte. Het veroordeelde velen tot een leven van armoede … Bovendien zag ik hoe de dictatuur niet alleen haar eigen burgers onderdrukte, maar ook de bevolking van haar Afrikaanse koloniën. Zo voerde men onder andere 13 lange en bloedige jaren oorlog.’

Hoewel het open kolonialisme van in vorige eeuwen grotendeels heeft plaatsgemaakt voor nieuwe kolonisatievormen, hebben deze minder openlijke vormen van neokolonialisme dezelfde verwoestende gevolgen voor de mensen die onder dergelijke omstandigheden leven. De meest kwaadaardige vorm van neokolonialisme is het farmaceutisch kolonialisme, omdat het fysieke en economische afhankelijkheid in de hand werkt waarachter een valse belofte schuilgaat.

Een pandemie, veroorzaakt door een snel muterend virus zoals het coronavirus, biedt de farmaceutische multinationals een fantastische zakelijke kans om ‘de bedrijfsresultaten op te vijzelen’. Erger nog, het is evenzeer de weerzinwekkende strategie van de belangrijkste exportlanden van farmaceutische producten – een handvol van de rijkste economieën van onze planeet – om de groeiende economische afhankelijkheid systematisch te cementeren en uit te breiden naar de bijna 200 minder bedeelde landen.

De huidige strategieën ter bestrijding van de coronapandemie zijn uitsluitend gericht op vaccins – waardoor nieuwe vaccins kunnen worden ontwikkeld, in wezen voor elke nieuwe mutatie van het virus. In het licht van de tientallen, of zelfs honderden van dergelijke coronavirusmutaties die zich in de komende jaren naar alle waarschijnlijkheid zullen voordoen, is het duidelijk dat strategieën voor de wereldgezondheid die uitsluitend op vaccins zijn gebaseerd, een doodlopende weg zijn. De rijke landen kunnen deze uitdaging misschien nog wel enige tijd aan, maar een dergelijke kortzichtige strategie betekent een menselijke en economische ramp voor de grote meerderheid van de ontwikkelingslanden en de drempellanden. Elke ontkenning van deze ontnuchterende analyse zal er onvermijdelijk toe leiden dat deze catastrofe zich verder kan ontplooien. De omvang van deze wereldramp zal in wezen alle vooruitgang tot een betere en meer gelijke wereld die de Verenigde Naties in de loop van tientallen jaren heeft geboekt, teniet doen.

De enige manier voor de mensheid om aan een dergelijke tragedie te ontsnappen is een nieuwe wereldwijde gezondheidsstrategie te initiëren die doeltreffend, veilig en duurzaam is en die bovenal de wetenschappelijke basis verschaft om alle vormen van coronavirusinfecties te voorkomen, ongeacht subtype en mutatie.

De wetenschappelijke basis voor een dergelijke universele gezondheidsstrategie is nu beschikbaar en kan overal ter wereld onmiddellijk worden toegepast.

1. Samenvatting van de wetenschappelijke doorbraak

Sinds het begin van de huidige pandemie heeft de internationale onderzoeksgemeenschap zich toegelegd op de ontwikkeling van een vaccin dat in staat is de binding van het coronavirus aan het virale ‘anker’ en de virale ’toegangsdeur’ op het oppervlak van menselijke cellen – de ACE2-receptor – via welke het virus het menselijk lichaam infecteert, te blokkeren.

Ons onderzoeksteam heeft dus gekozen voor een wetenschappelijke benadering die belooft de wereldbevolking te beschermen, mogelijk zelfs tegen alle coronavirusmutaties – zowel huidige als toekomstige mutaties. Om dit doel te bereiken moesten wij de volgende zaken identificeren:

1. De gemeenschappelijke routes waarlangs alle subtypes/mutaties van het coronavirus de lichaamscellen infecteren;
2. de verdedigingsmechanismen waarlangs menselijke cellen zich kunnen beschermen tegen aanvallen van elk type coronavirus;
3. De biologische moleculen die deze afweerprocessen regelen en kunnen helpen beschermen tegen alle subtypes/mutaties van het coronavirus.

De geschiedenis leert ons dat de enige manier voor de mensheid om een herhaling van haar donkerste uren te voorkomen, een beter besef van haar eigen verleden is. Om de huidige wereldcrisis – en de opzettelijke verwaarlozing van wetenschappelijke natuurlijke gezondheidsbenaderingen als deel van de oplossing – te begrijpen, moeten de wereldvolkeren en -regeringen zich bewust zijn van de volgende feiten:

1. Het bedrijfsmodel van de farmaceutische beleggingsindustrie

In Europa, Amerika en vele Aziatische landen wordt de gezondheidszorg grotendeels beheerst door de invloed van immense particuliere belangen, namelijk die van de farmaceutische beleggingsindustrie.

Hoewel deze industrie zichzelf voordoet als de hofleverancier van de wereldwijde moderne geneeskunde en gezondheidszorg, biedt een nadere beschouwing van haar bedrijfsmodel een heel ander perspectief:

De wetten van de farmaceutische industrie

1. De farmaceutische industrie is niet in de eerste plaats een gezondheidsindustrie, maar een beleggingsbedrijf, dat uiteindelijk alleen verantwoording is verschuldigd aan zijn aandeelhouders.
2. De marktplaatsen voor deze multitriljarden-dollar-industrie zijn de bestaande ziekten. Haar bedrijfsstrategie bestaat erin deze markten ¬– en daarmee de ziekten zelf – wereldwijd uit te breiden.
3. De handelswaar die deze industrie aandrijft zijn geoctrooieerde synthetische geneesmiddelen, waarbij exorbitante octrooikosten het ‘investeringsrendement’ ervan bepalen.
4. De preventie en uitroeiing van ziekten dreigt de multimiljardenindustrie voor geoctrooieerde geneesmiddelen te doen afbrokkelen.
5. Op doeltreffende, natuurlijke gezondheidsbenaderingen, met inbegrip van micronutriëntentherapieën, kan geen octrooi berusten. Zij bedreigen dus de feitelijke basis van de farmaceutische industrie met geoctrooieerde geneesmiddelen.
6. Reeds bij de opkomst van deze industrie, meer dan een eeuw geleden, heeft een leger van lobbyisten in de geneeskunde, de media en de politiek zich dus verzet tegen de invoering van levensreddende natuurlijke gezondheidsoplossingen in de geneeskunde en het volksgezondheidsbeleid over de hele wereld.

Als gevolg daarvan lijden miljarden mensen over de hele wereld aan chronische tekorten aan micronutriënten. Zoals wij zullen zien, heeft dit geleid tot wijdverspreide immuundeficiënties en is het een voorwaarde geworden voor de ontwikkeling van de huidige pandemie.

Een meer gedetailleerde geschiedenis van de farmaceutische industrie – aan beide zijden van de Atlantische Oceaan – is gedocumenteerd in geschiedenisboeken, maar ook in online overzichten.

Voordat ik terugkom op de huidige situatie, is het noodzakelijk om de bedrijfsstrategie van de farmaceutische industrie van de afgelopen eeuw en de belangrijkste belanghebbenden bij het bedrijfsleven en de overheid van nader te bekijken.

2. Het onderdrukken van informatie over natuurlijke gezondheid als basisvoorwaarde voor de ontwikkeling van de industrie in geoctrooieerde geneesmiddelen tot een beleggingsindustrie van vele triljarden dollars

De voorwaarde voor de groei van de farmaceutische industrie tot een beleggingsindustrie van vele triljarden dollars in de afgelopen eeuw was de systematische onderdrukking van niet-octrooieerbare natuurlijke gezondheidsbenaderingen. Hiertoe werd informatie over natuurlijke gezondheid verboden en werden willekeurig lage ‘maximale daginnames’ voor micronutriëntensuppletie vastgelegd. Dit heeft op zijn beurt het onderzoek naar natuurlijke gezondheid onderdrukt, levensreddend onderwijs over natuurlijke gezondheid uit de medische scholen geweerd en de verspreiding ervan onder het grote publiek verhinderd.

Het hoogtepunt van deze inspanningen was een gecoördineerde poging om een wereldwijd verbod op micronutriënten en andere natuurlijke therapieën in te voeren door de zogenaamde Commissie van de Codex Alimentarius, gecoördineerd door de Duitse regering en van een pseudo-legitiem imago voorzien door de ondersteuning van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) en de Voedsel- en Landbouworganisatie (FAO) van de Verenigde Naties.

Wij moeten ons dus de volgende vraag stellen: hoe komt het dat uitgerekend de regering van Duitsland nu al meer dan een halve eeuw probeert de wereldwijde onderdrukking van informatie over natuurlijke gezondheid te coördineren?

Al tientallen jaren is Duitsland ’s werelds grootste exportnatie van farmaceutische producten. Vandaag de dag spant Duitsland nog steeds de kroon, met ongeveer 20 procent van de geneesmiddelenexport in de wereld. Vanaf de jaren 1860 ontwikkelden zich drie farmaceutische reuzen, BAYER, BASF en HOECHST (tegenwoordig een dochteronderneming van de Franse Sanofi-Aventis-groep), die aan het begin van de 20^e eeuw al tienduizenden octrooien op nieuw gesynthetiseerde geneesmiddelen en chemicaliën bezaten.

Het proces van patenteren maakte van deze chemische/farmaceutische bedrijven de eigenaars van de synthetische moleculen die zij produceerden. De meeste van deze moleculen waren eigenlijk gemodelleerd naar natuurlijke moleculen en hun structuur werd slechts lichtjes gewijzigd – om ze te kunnen patenteren. Deze kunstgreep van het ‘patenteren van de natuur’ bezorgde de eigenaars van deze octrooien een ‘Goden’-status – wat zij onmiddellijk aangrepen door de benaming van de Raad van Toezicht om te toveren tot de ‘Council of Gods’ (de Raad van de Goden).

Om over de wereld te heersen, besloten deze bedrijven de Duitse octrooiwet eerst naar andere Europese landen uit te breiden, en uiteindelijk naar de rest van de wereld. De snelste manier om dit doel te bereiken was door verovering met militaire middelen, gevolgd door de implementatie van het Duitse juridische en administratieve bestel in de veroverde landen. Daartoe gaven zij de Duitse keizer in 1914 opdracht de Eerste Wereldoorlog te beginnen – en voorzagen hem daartoe van alle oorlogsbenodigdheden, waaronder chemische oorlogsmiddelen (mosterdgas en andere).

In 1925, na de eerste poging om de wereld te veroveren tijdens WO I, was mislukt, vormden diezelfde chemische/farmaceutische bedrijven het beruchte IG Farben-kartel om hun volgende poging beter te coördineren. Daartoe werden BAYER, BASF en andere leden van IG Farben de voornaamste bedrijfssponsoren van de machtsovername door de Duitse nazipartij. Zoals het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg vervolgens documenteerde, leverden zij – net als in de Eerste Wereldoorlog – alle explosieven (TNT), benzine, rubber en andere essentiële oorlogsmaterialen voor de militaire verovering die door Duitsland werd ingezet. In ruil voor deze ‘investering’ werden de leden van IG Farben de nieuwe eigenaars van alle belangrijke industrieën in de veroverde landen door hun coalitie met het Duitse leger.

In het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg, Zaak nr. VI), werden twee dozijn bestuurders van BAYER en BASF veroordeeld voor massamoord, slavernij, plundering en andere misdaden tegen de menselijkheid. De Amerikaanse aanklagers in dit historische proces kwamen tot de conclusie dat de Tweede Wereldoorlog zonder IG Farben niet mogelijk zou zijn geweest.

Het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg heeft ook gedocumenteerd dat BAYER en de andere leden van IG Farben onschuldige gevangenen van Auschwitz en andere Duitse concentratiekampen als menselijke proefkonijnen hadden misbruikt om hun nieuwe synthetische geoctrooieerde geneesmiddelen te testen. Foto’s van deze geneesmiddelen, inclusief hun bedrijfslogo’s, werden opgevoerd als officiële bewijsstukken tegen IG Farben aan het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg.

De documenten leggen de overlappende bedrijfs- en politieke belangen bloot. De Amerikaanse aanklagers in Neurenberg omschreven de nauwe relatie tussen IG Farben en de naziregering als een ‘alliantie’, ‘huwelijk’ en soortgelijke termen. Bovendien bleek uit de verslagen van het Neurenberg-tribunaal dat de dochterondernemingen van BAYER en andere leden van IG Farben in meer dan 100 landen ter wereld in wezen als strategische centra dienden om de uitvoering van deze militaire wereldverovering te plannen en te ondersteunen.

In zijn openingsverklaring tegen IG Farben aan het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg, liet de Amerikaanse hoofdaanklager Telford Taylor er geen twijfel over bestaan dat de Duitse chemische/farmaceutische multinationals de drijvende kracht waren achter de opkomst van de nazipartij en de Tweede Wereldoorlog in een poging de wereld te veroveren:

‘Hun [deze bedrijven] doel was de Duitse natie in een militaire machine te veranderen en haar uit te bouwen tot een destructieve drijfkracht die zo angstaanjagend formidabel was dat Duitsland, door wreedaardige dreigementen en, indien nodig, door oorlog, haar wil en haar heerschappij kon opleggen aan Europa, en, later, aan andere naties aan gene zijde van de zeeën.’

Om de voorbereidingen voor de veroveringstochten met de naziregering te coördineren, onderhield IG Farben bovendien een reusachtig ‘verbindingsbureau’ in Berlijn, met de codenaam ‘Berlin Northwest 7’. Details van de activiteiten van deze bedrijfs-/militaire coördinatie zijn gedocumenteerd in de verslagen van de zaak tegen IG Farben van het Tribunaal voor oorlogsmisdaden van Neurenberg.

Na haar nederlaag in de Tweede Wereldoorlog kreeg Duitsland – onder geallieerd bestuur – een democratische grondwet. Het is echter veelbetekenend dat gedurende de beslissende eerste decennia van de nieuwe Bondsrepubliek, veel van haar politieke besluitvormers voordien de poging van de nazi’s/IG Farben om de wereld te veroveren hadden gediend. Hans Globke – tijdens het Derde Rijk hoofdadministrateur van de bezette landen en mede-auteur van de beruchte Duitse rassenwetten – werd een van de hoofdarchitecten van het ‘nieuwe Duitsland’ als eerste kanselier die verantwoordelijk was voor alle uitvoerende regelingen van de West-Duitse grondwet.  Walter Hallstein – die voorheen, tijdens de naziheerschappij, een belangrijke planner was van het nieuwe juridische en administratieve bestel in landen die door de nazi/IG Farben-coalitie waren veroverd – werd de hoofdarchitect van het Duitse buitenlandse beleid en medeoprichter van de Europese Economische Gemeenschap, de voorloper van de huidige Europese Unie in Brussel.

Maar dit was slechts het topje van de ijsberg. Het hele bestuur van de politieke, sociale en zelfs de militaire sectoren van de pas opgerichte Bondsrepubliek Duitsland was doordrongen van een ‘oude elite’ – die aan alle denazificatiepogingen was ontsnapt. Samen zorgden zij ervoor dat, onder een nieuwe sluier, de democratie genaamd, de eertijdse bedrijfsbelangen van de Duitse chemische/farmaceutische industrie floreerden, en bereidden zij zich voor op hun volgende poging om de wereld te veroveren.

Een voorwaarde voor het welslagen van deze strategie was natuurlijk dat het misdadige verleden van de Duitse chemische farmaceutische industrie achter de twee wereldoorlogen systematisch uit de leerboeken van de geschiedenis en uit het gemeenschappelijk geheugen van de mensheid moest worden gebannen. Met dit doel voor ogen hebben de nieuwe politieke belanghebbenden van deze bedrijfsbelangen miljarden uitgegeven om de Tweede Wereldoorlog – als rassenoorlog in de eerste plaats – te herinterpreteren en daarbij de rol van IG Farben als de drijvende economische kracht van deze oorlog opzettelijk verborgen gehouden.

4. ‘EU in Brussel’ – Politburo van de huidige exporthandel van farmaceutica

Nadat hun tweede poging om de wereld te veroveren, de Tweede Wereldoorlog, was mislukt, kwamen de Duitse chemische/farmaceutische industrie en haar politieke belanghebbenden met een nieuw plan – ditmaal met voornamelijk politieke en economische middelen. De eerste stap in hun nieuwe strategie was het vestigen van een economische en politieke heerschappij over Europa – en op die basis een nieuwe poging te ondernemen om de wereld te veroveren via het bedrijfsleven. Dit betekende het startschot voor de bovengenoemde ‘Europese Unie’ – ook bekend als de ‘EU in Brussel’.

Vandaag de dag heeft de farmaceutische beleggingsindustrie het hele Europese continent veranderd in een exporthub van koopwaar om aan de wereld te slijten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de EU in Brussel nu niet alleen de belangen van de Duitse exportindustrie van farmaceutica vertegenwoordigt, maar ook de economische en politieke belangen van ongeveer driekwart van de exportindustrie van farmaceutica in de wereld. Deze organisatie paradeert weliswaar als een ‘baken van democratie’ op het wereldtoneel van vandaag, maar opereert volgens de traditie van IG Farben’s coördinatiebureau ‘Berlin Northwest 7’ uit WO II en fungeert in wezen wereldwijd als de politieke coördinator van de exportbedrijven van farmaceutica van vandaag.

Bijzonder verontrustend is het feit dat de EU in Brussel is bedacht en vormgegeven volgens de blauwdrukken van een Europa dat was ontworpen door de nazi/IG Farben-coalitie – na de overwinning in de Tweede Wereldoorlog. Deze Europese politieke constructie wordt bestuurd door een groep niet-gekozen ‘commissarissen’. Het gebruikt een leger van meer dan 50.000 bureaucraten, die allemaal worden betaald door de Europese belastingbetalers. Dit reusachtige bedrijfs-/politieke apparaat – ’s werelds grootste coördinatiebureau van bedrijfsbelangen – verschuilt zich achter een pseudo-democratische structuur, een zogenaamd ‘EU-parlement’, dat zelfs de meest elementaire democratische rechten ontbeert, bv. het recht om wetgeving te initiëren.

De belangrijkste architect van deze constructie, die – na de oprichting in 1957 – negen jaar lang de functie van niet-verkozen voorzitter van de Commissie bekleedde, was de bovengenoemde Walter Hallstein, een Duitse advocaat en politicus die alleen aan zijn veroordeling als oorlogsmisdadiger ontsnapte door tegenover de geallieerde denazificatie-autoriteiten zijn banden met het ‘Derde Rijk’ te ontkennen. Hallstein was een officiële wettelijke vertegenwoordiger van de nazistaat op een beslissende conferentie in Rome in 1938, een jaar voor het begin van de Tweede Wereldoorlog, waar de Duitse en Italiaanse fascistische regeringen het naoorlogse gezicht van Europa onder hun heerschappij planden.

Amper twee decennia later ondertekende dezelfde Walter Hallstein het Verdrag van Rome, de oprichtingsakte van de huidige Europese Unie, als een van de 12 grondleggers ervan.

In diezelfde geest streeft de EU in Brussel vandaag de dag het eeuwenoude doel van wereldverovering na ten behoeve van de chemisch/farmaceutische beleggingsindustrie. Daartoe dringt zij aan op zogenaamde ‘vrijhandelsovereenkomsten’ met andere regionale organisaties, zoals de Mercosur, de Afrikaanse Unie en andere. Onder het voorwendsel van bevordering en harmonisatie van de handel breiden deze ‘overeenkomsten’ de protectionistische greep van de farmaceutische beleggingshandel op regeringen en honderden miljoenen gewone mensen ter wereld uit.

5. Farmaceutisch kolonialisme – de gruwelijkste vorm van neokolonialisme

Je hoeft geen diploma in handel of politiek te hebben behaald om te begrijpen dat de ‘EU in Brussel’, door de economische belangen van een multimiljarden-dollar exporthandel van farmaceutica te vertegenwoordigen, probeert deze belangen wereldwijd te versterken en uit te breiden. De ‘EU in Brussel’ fungeert dus ook als het wereldwijde politieke bestel voor de bevordering van het farmaceutisch kolonialisme.

a. Aan welke kant staat de VN?

In februari 2021 heeft u, meneer Guterres, uw naam gezet onder een document met de titel Multilaterale samenwerking voor wereldwijd herstel. De andere ondertekenaars waren politieke vertegenwoordigers van de grootste exportnaties van farmaceutica ter wereld, onder wie Angela Merkel (Duitsland), Emmanuel Macron (Frankrijk), Charles Michel (België, voorzitter van de zogenaamde ‘Europese Raad’), Ursula von der Leyen (Duitsland, voorzitster van de EU-Commissie). In deze brief, waaraan veel ruchtbaarheid is gegeven, roept u op tot een snellere distributie van geoctrooieerde vaccins aan de ontwikkelingslanden. Hoewel een dergelijke oproep door sommigen kan worden gezien als steun aan de inwoners van die ontwikkelingslanden, werpt de lijst van ondertekenaars een heel ander licht op deze oproep. Uw naam, als VN-Secretaris-Generaal – naast die van de politieke belanghebbenden van de bedrijfsbelangen die driekwart van de wereldexport van geneesmiddelen vertegenwoordigen – zou wel eens het zoveelste misbruik van de VN als geloofwaardige internationale organisatie door deze bedrijfsbelangen kunnen blijken te zijn.

Oproep tot Multilaterale samenwerking voor wereldwijd herstel

Politici die reeds driekwart van de wereldexport van farmaceutische geneesmiddelen vertegenwoordigen, spreken de wereld toe ten gunste van meer geneesmiddelenexport. Van links: Emmanuel Macron (Frankrijk), Ursula von der Leyen (EU), Charles Michel (België) en, uiterst rechts, Angela Merkel (Duitsland). De president van Senegal, Macky Sall, en uzelf, als VN-Secretaris-Generaal, konden het economische belang van deze ‘oproep’ nauwelijks maskeren. Bron: VN, februari 2021

De enige verklaring waarom u, als hoogste vertegenwoordiger van de Verenigde Naties, uw naam zou kunnen zetten onder een document dat – ongetwijfeld – zal worden misbruikt om het farmaceutisch kolonialisme te promoten, is dat u door sommige zogenaamde ‘deskundigen’ werd wijsgemaakt dat vaccins de enige wetenschappelijk gefundeerde manier zijn om de pandemie te beëindigen.

Deze bewering kan echter, zoals onze onderzoeksdocumenten ondubbelzinnig aantonen, niet langer staande worden gehouden. Van nu af aan is iedereen die de mensen probeert te doen geloven in een ‘vaccine-only’-strategie ‘nepnieuws’ aan het verspreiden en handelt hij niet in het belang van de wereldbevolking – in plaats daarvan steunt hij gewoon het farmaceutisch kolonialisme.

b. De wetten van het farmaceutisch kolonialisme

De beginselen van het farmaceutisch kolonialisme zijn even gemakkelijk te begrijpen als de hierboven genoemde wetten van de ‘farmaceutische beleggingshandel’:

1. Farmaceutisch kolonialisme is de gruwelijkste vorm van kolonialisme, omdat het zich verbergt onder de bedrieglijke sluier van de ‘liefdadigheid’ – d.w.z. rijke exportnaties van farmaceutica die zich voordoen alsof ze de inwoners van arme landen ‘helpen’.
2. Het tegendeel is waar. De uitvoer van geoctrooieerde geneesmiddelen naar de ontwikkelingslanden heeft weinig of geen effect op de meest verbreide en dringende gezondheidsproblemen waarmee zij te kampen hebben, zoals ondervoeding, immunodeficiënties die leiden tot vatbaarheid voor besmettelijke ziekten en andere ziekten die verband houden met voedingstekorten.
3. Hoewel de gezondheidsvoordelen van de multimiljarden-dollar-export van geneesmiddelen naar de ontwikkelingslanden eerder beperkt zijn, heeft deze uitvoer duidelijke economische en sociale gevolgen op lange termijn: de toch al schaarse economische middelen van deze landen worden systematisch uitgeput en de bevolking wordt elke kans op economische ontwikkeling en een waardig leven ontzegd.
4. Een netwerk van lobbyisten in de media, de geneeskunde en de politiek speelt een essentiële rol in deze strategie door op bedrieglijke wijze de ‘westerse’ geneeskunde voor te stellen als de enige wetenschappelijk gefundeerde vorm van gezondheidszorg. Hierdoor worden honderden miljoenen mensen in deze landen de voordelen van een natuurlijke en op landbouw gebaseerde gezondheidsbenadering ontzegd.

 c. De gevolgen van het farmaceutisch kolonialisme

Hoewel deze beginselen van het farmaceutisch kolonialisme sommigen misschien abstract in de oren klinken, zijn de gevolgen ervan overduidelijk.

Op dit beslissende moment in de geschiedenis is het vooral uw verantwoordelijkheid, meneer de Secretaris-Generaal, om de wereld te wijzen op de ernstige gevaren van het farmaceutisch kolonialisme en zijn bijzonder kwaadaardige aard, die de huidige coronapandemie misbruikt als ‘voorwendsel’.

In dit verband heeft deze open brief een bijzondere betekenis, omdat hij niet alleen kritiek levert op de status quo – maar ook de enige wetenschappelijk onderbouwde strategie naar voor schuift om zelfs in de armste landen voor een duurzame gezondheidszorg te gaan en zo de fatale spiraal van neokoloniale afhankelijkheid voor de grote meerderheid van de wereldbevolking te voorkomen.

d. Ze hebben het al eerder gedaan: farmaceutisch kolonialisme onder het voorwendsel van bestrijding van de HIV/AIDS-pandemie

Dit is niet de eerste keer dat de menselijke gezondheid in de wereld door farmaceutische belangen wordt bedreigd onder het voorwendsel van de bestrijding van een pandemie. Een bijzonder goed gedocumenteerd voorbeeld hiervan was de Acquired Immune Deficiency Syndrome (HIV/AIDS)-pandemie.

Meer dan drie decennia lang hebben de lobbyisten van de farmaceutische beleggingsindustrie de politieke besluitvormers in de wereld – vooral in de ontwikkelingslanden die het zwaarst door de HIV/AIDS-pandemie getroffen zijn – wijsgemaakt dat de enige manier om dergelijke pandemie te bestrijden zou zijn om miljarden dollars uit te geven voor de invoer van zogenaamde ‘antivirale geneesmiddelen’.

Noch de politici, noch de mensen in de landen die door deze pandemie getroffen zijn, beseften dat de codeterm ‘antiviraal geneesmiddel’ synoniem stond voor giftige chemotherapiegeneesmiddelen in de vorm van tabletten. Door deze geneesmiddelen naar behoren te etiketteren als ‘chemotherapie’ zouden ze natuurlijk zijn afgewezen, want het is bekend dat deze giftige stoffen het beenmerg beschadigen en uiteindelijk vernietigen – precies de plaats in het menselijk lichaam waar de afweercellen (leukocyten) worden aangemaakt.

Met deze verachtelijke kunstgreep werd een wereldwijd leger van lobbyisten van de exporthandel van farmaceutica er verantwoordelijk voor dat tientallen miljoenen mensen die al aan immuundeficiënties leden, giftige geneesmiddelen kregen toegediend die, in plaats van hun immuunsysteem te verbeteren, het nog verder verzwakten, waardoor AIDS werd geactiveerd en hun leven werd verkort.

Pas in 2013, een hele generatie na de opkomst van de pandemie, heeft de wereld geleerd dat de meest doeltreffende manier om de ontwikkeling van de immuundeficiëntieziekte AIDS te vertragen erin bestond te zorgen voor een optimale inname van micronutriënten. De resultaten van een grootschalig klinisch epidemiologisch onderzoek werden in november 2013 gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association en concludeerden:

‘Dit bewijs ondersteunt het gebruik van specifieke micronutriëntensuppletie als een effectieve interventie bij HIV-geïnfecteerde volwassenen in een vroeg stadium van de ziekte, waardoor het risico op ziekteprogressie aanzienlijk wordt verminderd … Dit verminderde risico kan het moment waarop de HIV-geïnfecteerde patiënten immuundisfunctie ondervinden vertragen en leiden tot een ruimere toegang tot HIV-behandeling in de ontwikkelingslanden.’

Maar de preventieve en therapeutische voordelen van micronutriënten in de strijd tegen de AIDS-pandemie was niet het enige geneeskundige gebied waar deze natuurlijke stoffen even doeltreffend, of zelfs superieur, bleken te zijn in vergelijking met geoctrooieerde farmaceutische geneesmiddelen.

Nadat hun tweede poging om de wereld te veroveren, de Tweede Wereldoorlog, was mislukt, kwamen de Duitse chemische/farmaceutische industrie en haar politieke belanghebbenden met een nieuw plan – ditmaal met voornamelijk politieke en economische middelen. De eerste stap in hun nieuwe strategie was het vestigen van een economische en politieke heerschappij over Europa – en op die basis een nieuwe poging te ondernemen om de wereld te veroveren via het bedrijfsleven. Dit betekende het startschot voor de bovengenoemde ‘Europese Unie’ – ook bekend als de ‘EU in Brussel’.

Vandaag de dag heeft de farmaceutische beleggingsindustrie het hele Europese continent veranderd in een exporthub van koopwaar om aan de wereld te slijten. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de EU in Brussel nu niet alleen de belangen van de Duitse exportindustrie van farmaceutica vertegenwoordigt, maar ook de economische en politieke belangen van ongeveer driekwart van de exportindustrie van farmaceutica in de wereld. Deze organisatie paradeert weliswaar als een ‘baken van democratie’ op het wereldtoneel van vandaag, maar opereert volgens de traditie van IG Farben’s coördinatiebureau ‘Berlin Northwest 7’ uit WO II en fungeert in wezen wereldwijd als de politieke coördinator van de exportbedrijven van farmaceutica van vandaag.

Bijzonder verontrustend is het feit dat de EU in Brussel is bedacht en vormgegeven volgens de blauwdrukken van een Europa dat was ontworpen door de nazi/IG Farben-coalitie – na de overwinning in de Tweede Wereldoorlog. Deze Europese politieke constructie wordt bestuurd door een groep niet-gekozen ‘commissarissen’. Het gebruikt een leger van meer dan 50.000 bureaucraten, die allemaal worden betaald door de Europese belastingbetalers. Dit reusachtige bedrijfs-/politieke apparaat – ’s werelds grootste coördinatiebureau van bedrijfsbelangen – verschuilt zich achter een pseudo-democratische structuur, een zogenaamd ‘EU-parlement’, dat zelfs de meest elementaire democratische rechten ontbeert, bv. het recht om wetgeving te initiëren.

De belangrijkste architect van deze constructie, die – na de oprichting in 1957 – negen jaar lang de functie van niet-verkozen voorzitter van de Commissie bekleedde, was de bovengenoemde Walter Hallstein, een Duitse advocaat en politicus die alleen aan zijn veroordeling als oorlogsmisdadiger ontsnapte door tegenover de geallieerde denazificatie-autoriteiten zijn banden met het ‘Derde Rijk’ te ontkennen. Hallstein was een officiële wettelijke vertegenwoordiger van de nazistaat op een beslissende conferentie in Rome in 1938, een jaar voor het begin van de Tweede Wereldoorlog, waar de Duitse en Italiaanse fascistische regeringen het naoorlogse gezicht van Europa onder hun heerschappij planden.

Amper twee decennia later ondertekende dezelfde Walter Hallstein het Verdrag van Rome, de oprichtingsakte van de huidige Europese Unie, als een van de 12 grondleggers ervan.

In diezelfde geest streeft de EU in Brussel vandaag de dag het eeuwenoude doel van wereldverovering na ten behoeve van de chemisch/farmaceutische beleggingsindustrie. Daartoe dringt zij aan op zogenaamde ‘vrijhandelsovereenkomsten’ met andere regionale organisaties, zoals de Mercosur, de Afrikaanse Unie en andere. Onder het voorwendsel van bevordering en harmonisatie van de handel breiden deze ‘overeenkomsten’ de protectionistische greep van de farmaceutische beleggingshandel op regeringen en honderden miljoenen gewone mensen ter wereld uit.

5. Farmaceutisch kolonialisme – de gruwelijkste vorm van neokolonialisme

Je hoeft geen diploma in handel of politiek te hebben behaald om te begrijpen dat de ‘EU in Brussel’, door de economische belangen van een multimiljarden-dollar exporthandel van farmaceutica te vertegenwoordigen, probeert deze belangen wereldwijd te versterken en uit te breiden. De ‘EU in Brussel’ fungeert dus ook als het wereldwijde politieke bestel voor de bevordering van het farmaceutisch kolonialisme.

a. Aan welke kant staat de VN?

In februari 2021 heeft u, meneer Guterres, uw naam gezet onder een document met de titel Multilaterale samenwerking voor wereldwijd herstel. De andere ondertekenaars waren politieke vertegenwoordigers van de grootste exportnaties van farmaceutica ter wereld, onder wie Angela Merkel (Duitsland), Emmanuel Macron (Frankrijk), Charles Michel (België, voorzitter van de zogenaamde ‘Europese Raad’), Ursula von der Leyen (Duitsland, voorzitster van de EU-Commissie). In deze brief, waaraan veel ruchtbaarheid is gegeven, roept u op tot een snellere distributie van geoctrooieerde vaccins aan de ontwikkelingslanden. Hoewel een dergelijke oproep door sommigen kan worden gezien als steun aan de inwoners van die ontwikkelingslanden, werpt de lijst van ondertekenaars een heel ander licht op deze oproep. Uw naam, als VN-Secretaris-Generaal – naast die van de politieke belanghebbenden van de bedrijfsbelangen die driekwart van de wereldexport van geneesmiddelen vertegenwoordigen – zou wel eens het zoveelste misbruik van de VN als geloofwaardige internationale organisatie door deze bedrijfsbelangen kunnen blijken te zijn.

Oproep tot Multilaterale samenwerking voor wereldwijd herstel

Politici die reeds driekwart van de wereldexport van farmaceutische geneesmiddelen vertegenwoordigen, spreken de wereld toe ten gunste van meer geneesmiddelenexport. Van links: Emmanuel Macron (Frankrijk), Ursula von der Leyen (EU), Charles Michel (België) en, uiterst rechts, Angela Merkel (Duitsland). De president van Senegal, Macky Sall, en uzelf, als VN-Secretaris-Generaal, konden het economische belang van deze ‘oproep’ nauwelijks maskeren. Bron: VN, februari 2021

De enige verklaring waarom u, als hoogste vertegenwoordiger van de Verenigde Naties, uw naam zou kunnen zetten onder een document dat – ongetwijfeld – zal worden misbruikt om het farmaceutisch kolonialisme te promoten, is dat u door sommige zogenaamde ‘deskundigen’ werd wijsgemaakt dat vaccins de enige wetenschappelijk gefundeerde manier zijn om de pandemie te beëindigen.

Deze bewering kan echter, zoals onze onderzoeksdocumenten ondubbelzinnig aantonen, niet langer staande worden gehouden. Van nu af aan is iedereen die de mensen probeert te doen geloven in een ‘vaccine-only’-strategie ‘nepnieuws’ aan het verspreiden en handelt hij niet in het belang van de wereldbevolking – in plaats daarvan steunt hij gewoon het farmaceutisch kolonialisme.

b. De wetten van het farmaceutisch kolonialisme

De beginselen van het farmaceutisch kolonialisme zijn even gemakkelijk te begrijpen als de hierboven genoemde wetten van de ‘farmaceutische beleggingshandel’:

1. Farmaceutisch kolonialisme is de gruwelijkste vorm van kolonialisme, omdat het zich verbergt onder de bedrieglijke sluier van de ‘liefdadigheid’ – d.w.z. rijke exportnaties van farmaceutica die zich voordoen alsof ze de inwoners van arme landen ‘helpen’.
2. Het tegendeel is waar. De uitvoer van geoctrooieerde geneesmiddelen naar de ontwikkelingslanden heeft weinig of geen effect op de meest verbreide en dringende gezondheidsproblemen waarmee zij te kampen hebben, zoals ondervoeding, immunodeficiënties die leiden tot vatbaarheid voor besmettelijke ziekten en andere ziekten die verband houden met voedingstekorten.
3. Hoewel de gezondheidsvoordelen van de multimiljarden-dollar-export van geneesmiddelen naar de ontwikkelingslanden eerder beperkt zijn, heeft deze uitvoer duidelijke economische en sociale gevolgen op lange termijn: de toch al schaarse economische middelen van deze landen worden systematisch uitgeput en de bevolking wordt elke kans op economische ontwikkeling en een waardig leven ontzegd.
4. Een netwerk van lobbyisten in de media, de geneeskunde en de politiek speelt een essentiële rol in deze strategie door op bedrieglijke wijze de ‘westerse’ geneeskunde voor te stellen als de enige wetenschappelijk gefundeerde vorm van gezondheidszorg. Hierdoor worden honderden miljoenen mensen in deze landen de voordelen van een natuurlijke en op landbouw gebaseerde gezondheidsbenadering ontzegd.

 c. De gevolgen van het farmaceutisch kolonialisme

Hoewel deze beginselen van het farmaceutisch kolonialisme sommigen misschien abstract in de oren klinken, zijn de gevolgen ervan overduidelijk.

Op dit beslissende moment in de geschiedenis is het vooral uw verantwoordelijkheid, meneer de Secretaris-Generaal, om de wereld te wijzen op de ernstige gevaren van het farmaceutisch kolonialisme en zijn bijzonder kwaadaardige aard, die de huidige coronapandemie misbruikt als ‘voorwendsel’.

In dit verband heeft deze open brief een bijzondere betekenis, omdat hij niet alleen kritiek levert op de status quo – maar ook de enige wetenschappelijk onderbouwde strategie naar voor schuift om zelfs in de armste landen voor een duurzame gezondheidszorg te gaan en zo de fatale spiraal van neokoloniale afhankelijkheid voor de grote meerderheid van de wereldbevolking te voorkomen.

d. Ze hebben het al eerder gedaan: farmaceutisch kolonialisme onder het voorwendsel van bestrijding van de HIV/AIDS-pandemie

Dit is niet de eerste keer dat de menselijke gezondheid in de wereld door farmaceutische belangen wordt bedreigd onder het voorwendsel van de bestrijding van een pandemie. Een bijzonder goed gedocumenteerd voorbeeld hiervan was de Acquired Immune Deficiency Syndrome (HIV/AIDS)-pandemie.

Meer dan drie decennia lang hebben de lobbyisten van de farmaceutische beleggingsindustrie de politieke besluitvormers in de wereld – vooral in de ontwikkelingslanden die het zwaarst door de HIV/AIDS-pandemie getroffen zijn – wijsgemaakt dat de enige manier om dergelijke pandemie te bestrijden zou zijn om miljarden dollars uit te geven voor de invoer van zogenaamde ‘antivirale geneesmiddelen’.

Noch de politici, noch de mensen in de landen die door deze pandemie getroffen zijn, beseften dat de codeterm ‘antiviraal geneesmiddel’ synoniem stond voor giftige chemotherapiegeneesmiddelen in de vorm van tabletten. Door deze geneesmiddelen naar behoren te etiketteren als ‘chemotherapie’ zouden ze natuurlijk zijn afgewezen, want het is bekend dat deze giftige stoffen het beenmerg beschadigen en uiteindelijk vernietigen – precies de plaats in het menselijk lichaam waar de afweercellen (leukocyten) worden aangemaakt.

Met deze verachtelijke kunstgreep werd een wereldwijd leger van lobbyisten van de exporthandel van farmaceutica er verantwoordelijk voor dat tientallen miljoenen mensen die al aan immuundeficiënties leden, giftige geneesmiddelen kregen toegediend die, in plaats van hun immuunsysteem te verbeteren, het nog verder verzwakten, waardoor AIDS werd geactiveerd en hun leven werd verkort.

Pas in 2013, een hele generatie na de opkomst van de pandemie, heeft de wereld geleerd dat de meest doeltreffende manier om de ontwikkeling van de immuundeficiëntieziekte AIDS te vertragen erin bestond te zorgen voor een optimale inname van micronutriënten. De resultaten van een grootschalig klinisch epidemiologisch onderzoek werden in november 2013 gepubliceerd in het Journal of the American Medical Association en concludeerden:

‘Dit bewijs ondersteunt het gebruik van specifieke micronutriëntensuppletie als een effectieve interventie bij HIV-geïnfecteerde volwassenen in een vroeg stadium van de ziekte, waardoor het risico op ziekteprogressie aanzienlijk wordt verminderd … Dit verminderde risico kan het moment waarop de HIV-geïnfecteerde patiënten immuundisfunctie ondervinden vertragen en leiden tot een ruimere toegang tot HIV-behandeling in de ontwikkelingslanden.’

Maar de preventieve en therapeutische voordelen van micronutriënten in de strijd tegen de AIDS-pandemie was niet het enige geneeskundige gebied waar deze natuurlijke stoffen even doeltreffend, of zelfs superieur, bleken te zijn in vergelijking met geoctrooieerde farmaceutische geneesmiddelen.

In uw toespraak tot de Mensenrechtenraad beschuldigde u het bedrijfsleven ervan de huidige pandemie als een ‘voorwendsel’ te gebruiken. De hebzucht van het bedrijfsleven – of zoals u het zelf noemde ‘de opwaardering van de winstmarge’ – was een van de argumenten die u bij deze openbare beschuldiging opwierp.

Hoewel deze analyse niet onjuist is, is zij ontoereikend om de wereldwijde omvang en agressiviteit te verklaren waarmee een leger van lobbyisten van de exportindustrie van farmaceutica momenteel de wereldopinie probeert te manipuleren om vaccins te aanvaarden als de enige hoop voor de mensheid.

1. Een explosie van kennis in de wetenschappelijke natuurlijke gezondheid

Wat er op het spel staat voor de farmaceutische beleggingshandel is niet alleen de winst voor een paar bedrijven, dan wel het algehele voortbestaan van het hele multitriljarden-dollar-bedrijfsmodel.

Uit een analyse van dit bedrijfsmodel weten wij dat de grootste bedreiging voor het voortbestaan ervan de concurrentie is van niet-octrooieerbare gezondheidsbenaderingen, met name het toenemende wetenschappelijke en klinische bewijs voor de verregaande gezondheidsvoordelen van micronutriënten.

Het tweede decennium van de 21^e eeuw werd gekenmerkt door een explosie van wetenschappelijke publicaties waaruit de overweldigende voordelen van vitamines en andere micronutriënten op vrijwel alle terreinen van de geneeskunde blijken. Bij nadere beschouwing van de toename van het aantal publicaties over de gezondheidsvoordelen van vitamines blijkt dat zij een strategische bedreiging vormen voor de handel in geoctrooieerde geneesmiddelen.

Totaal aantal wereldwijd gepubliceerde wetenschappelijke studies over de gezondheidsvoordelen van vitamines/micronutriënten bij de preventie en behandeling van hartziekten/ hart- en vaatziekten (A), kanker (B) en infectieziekten (C).  De kolommen in elke grafiek vertegenwoordigen de afgelopen vier decennia (1980 tot 1989/1990 tot 1999/2000 tot 2009/2010 tot 2019).

Bron: Pubmed.gov/ PMC.

Deze grafieken geven niet alleen abstracte ontwikkelingscijfers weer, maar zijn van betekenis voor de gezondheid en het leven van miljoenen mensen overal ter wereld. Hier volgen slechts twee voorbeelden van hoe ingrijpend deze ontwikkeling elk mensenleven op deze planeet wezenlijk zal beïnvloeden:

• Hart- en vaatziekten. Een van de meest verbreide vormen van hart- en vaatziekten is hartfalen, een tot op heden grotendeels onverklaarbare afname van de pompfunctie van de hartspier. Ook nu nog is hartfalen een van de gezondheidsaandoeningen met de slechtste prognose. De meeste patiënten hebben nog een paar jaar te leven nadat de diagnose is gesteld. Tot voor kort werd een harttransplantatie als de enige mogelijkheid beschouwd om de levensverwachting van de patiënten te verlengen.

Op vandaag zijn er overweldigende wetenschappelijke en klinische bewijzen dat een optimale toevoer van micronutriënten aan patiënten essentiële bio-energie levert aan miljarden hartspiercellen, waardoor hun gezondheidstoestand aanzienlijk verbetert. Een tekort aan micronutriënten, dat in de afgelopen decennia het leven van tientallen miljoenen mensen heeft verkort, is dus geïdentificeerd als een van de voornaamste oorzaken van hartfalen. Dit biedt mogelijkheden om het optreden van een dergelijke gezondheidscrisis in de toekomst aanzienlijk te beperken.

• In 2017 is in baanbrekende wetenschappelijke publicaties gedocumenteerd dat vitamine C essentieel is voor de aanmaak van gezonde witte bloedcellen (leukocyten). Een chronisch tekort aan deze vitamine verhoogt dan weer aanzienlijk de kans dat er teveel van deze immature en disfunctionele cellen worden aangemaakt – een aandoening die bekend staat als leukemie. Optimale hoeveelheden vitamine C konden een dergelijke ontregeling voorkomen en moeten dus worden beschouwd als de doorslaggevende preventieve en therapeutische aanpak van deze vorm van kanker, die vooral kinderen treft.

Ook hier heeft de wetenschappelijke vooruitgang op het gebied van onderzoek naar micronutriënten dus in wezen leukemie – en mogelijk ook andere vormen van kanker – aangewezen als het resultaat van een chronisch vitaminetekort.

Dit waren slechts twee van de vele voorbeelden van de recente vorderingen in de geneeskunde die vroeger niet voor mogelijk werden gehouden. De gevolgen van deze ontwikkelingen waren niet alleen duidelijk voor een groeiend aantal mensen, maar ook voor de belanghebbenden van de farmaceutische beleggingshandel.

Voordat ik inga op de verstrekkende gevolgen van deze ontwikkelingen, moet eerst worden verklaard waarom deze kennis pas nu beschikbaar is geworden.

2. De bevrijding van de menselijke gezondheid

De structuur en de essentiële biologische functies van de meeste vitamines zijn bijna een eeuw geleden ontdekt en daarna erkend met verschillende Nobelprijzen. Hoe kon het dat de preventieve en therapeutische rol van deze biologische moleculen – de basisbrandstof voor miljarden lichaamscellen – gedurende vele tientallen jaren onontgonnen is gebleven?

Dit gebeurde hoofdzakelijk om economische redenen. Zoals hierboven uiteengezet, vormden deze natuurlijke, niet-octrooieerbare moleculen een fundamentele bedreiging voor de farmaceutische beleggingshandel die rond de eeuwwisseling van de 19^e en de 20^e eeuw opkwam en geheel afhankelijk was van de octrooieerbaarheid van geneesmiddelen.

Om de groei van deze beleggingsindustrie mogelijk te maken, was het noodzakelijk dat zij een wereldwijd leger van lobbyisten in de media, de geneeskunde en de politiek opbouwde om de concurrentie van natuurlijke gezondheidsbenaderingen uit te schakelen. Al decennialang is het hoofddoel van deze lobbyisten dus geweest om ervoor te zorgen dat de gezondheidsvoordelen van vitamines uit het medisch onderwijs worden geweerd, publiekelijk in diskrediet worden gebracht – of zelfs bij wet worden verboden.

Het is dan ook geen verrassing dat de politieke leiders die een wereldwijd verbod op vitamines en andere natuurlijke gezondheidsbenaderingen aanvoerden, de politieke besluitvormers van Duitsland en andere exportlanden van farmaceutica waren, van wie velen aan de macht waren gebracht door farmaceutische belangengroepen.

Reeds 30 jaar lang onderdrukte dit wereldwijde verbod op vitaminetherapieën het onderzoek en het onderwijs op het gebied van de natuurlijke gezondheid. Artsen en wetenschappers die zich tegen deze onderdrukking verzetten, werden vaak bedreigd met schorsing en strafvervolging. Het heersende psychologische angstklimaat verhinderde decennialang levensreddend onderzoek op het gebied van de natuurlijke gezondheid en veroordeelde daardoor wereldwijd honderden miljoenen mensen tot de dood door ziekten die te voorkomen waren.

Uiteindelijk begonnen de belangen van miljoenen mensen de overhand te krijgen. In 1994 keurde het Amerikaanse Congres de Dietary Supplement Health and Education Act (DSHEA) unaniem goed, een wetgeving die het mogelijk maakte om wetenschappelijk onderbouwde informatie over de natuurlijke gezondheid voor de preventie en behandeling van ziekten bekend te maken. Voor miljoenen mensen in de VS en daarbuiten is deze wetgeving bekend geworden als de ‘Vitamin Freedom Act’.

Een poging van politici uit exportlanden van farmaceutica om deze wetgeving terug te draaien – via de ‘EU in Brussel’ op Europees niveau en de Commissie van de Codex Alimentarius op internationaal niveau – is in wezen mislukt. Dit bracht wereldwijd een explosie van onderzoek naar natuurlijke gezondheid op gang, een ontwikkeling die werd omarmd door een groeiend aantal mensen over de hele wereld die alternatieven zochten voor farmaceutische geneesmiddelen, die vaak gepaard gaan met ernstige bijwerkingen.

3. 2020 – een keerpunt voor de farmaceutische beleggingshandel

De explosieve groei van kennis over het gebruik van vitamines en andere micronutriënten in alle geneeskundige gebieden bereikte een hoogtepunt in januari 2020. In die maand pleitte het grootste kankeronderzoeksinstituut ter wereld, het Amerikaanse National Cancer Institute (NCI), openlijk voor het gebruik van hooggedoseerde vitamine C bij de preventie en behandeling van alle soorten kanker.

Deze publicatie betekende de ommekeer van een eeuwenlange blokkade van vitaminegebruik bij de bestrijding van kanker. Bovendien behelsde het niet in het minst een oorlogsverklaring aan de farmaceutische investeringsbelangen: de jaarlijkse verkoop van chemotherapie en andere geoctrooieerde koopwaar in de strijd tegen kanker had de kaap van 150 miljard dollar overschreden, meteen de grootste productcategorie voor deze industrie.

Voor de belanghebbenden van de farmaceutische beleggingsindustrie waren de gevolgen van dit keerpunt helder. Als zij de boodschap – dat een niet-octrooieerbare natuurlijke stof, vitamine C, de sleutel is tot de bestrijding van kanker – zouden omarmen, zou dit zich spoedig verspreiden onder artsen en uiteindelijk onder de wereldbevolking. Het onvermijdelijke resultaat zou zijn dat de farmaceutische beleggingshandel van kankergeneesmiddelen zou imploderen. Bovendien zouden de gezondheidsvoordelen van vitamines en andere micronutriënten ter bestrijding van kanker een domino-effect veroorzaken en uiteindelijk ook de wereldmarkten van geoctrooieerde farmaceutische geneesmiddelen voor andere ziekten bedreigen. Deze ontwikkeling zou het einde van de farmaceutische beleggingshandel betekenen.

U weet ongetwijfeld dat de chemische, petrochemische en farmaceutische industrieën in de wereld in wezen door dezelfde internationale investeringsgroepen worden beheerst. Deze groepen werden reeds geconfronteerd met een aanzienlijke inkrimping van hun olie-activiteiten ten gevolge van een toenemend milieubewustzijn en de opkomst van hernieuwbare energiebronnen en konden niet toestaan dat een andere wereldmarkt van vele triljarden dollars – die van de geoctrooieerde geneesmiddelen – zou instorten.

De op handen zijnde vervanging van de wereldmarkt voor synthetische farmaceutische geneesmiddelen door wetenschappelijke natuurlijke gezondheidsbenaderingen werd begin 2020 een duidelijke en aanwezige bedreiging voor elke investeerder, directeur en lobbyist van de farmaceutische beleggingshandel waar ook ter wereld.

Bayer, opgericht in 1863, was de eerste multinationale geneesmiddelenproducent ter wereld en het vlaggenschip van de grootste exportnatie van geneesmiddelen van vandaag. Het ‘do or die’-scenario zoals het zich op dit moment in de geschiedenis voordoet, beperkt zich natuurlijk niet tot het bedrijf BAYER. Wat er op het spel staat is de hele toekomst van de wereldwijd opererende, multitriljarden-dollar farmaceutische beleggingshandel.

Net als bij de voorbereiding van de laatste poging om de wereld te veroveren door uw bedrijf in de jaren ’30 en ’40, zou u kunnen overwegen om de bijna 400 dochterondernemingen/geconsolideerde bedrijven van het Bayer-concern in bijna 90 landen ter wereld te gebruiken om uw volgende poging om de wereld te veroveren te coördineren onder het ‘voorwendsel’ van de pandemiebestrijding.

4. ‘Do or die’ voor de farmaceutische beleggingsindustrie

Zoals gezegd is de farmaceutische industrie niet van nature ontstaan, zij werd kunstmatig in het leven geroepen om in ziekten te investeren als markten voor geoctrooieerde synthetische geneesmiddelen. Reeds van in het begin was het duidelijk dat deze industrie alleen kon slagen als zij niet-geoctrooieerde natuurlijke gezondheidsalternatieven strategisch onderdrukte. Daartoe hebben grote financieringsgroepen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan gedurende bijna een eeuw een strategische dam van informatie opgeworpen, die de communicatie inzake onderzoek, onderwijs en de toepassing van de wetenschappelijke natuurlijke gezondheid in de globale gezondheidszorg en geneeskunde ondermijnt.

De bovengenoemde Dietary Supplement Health and Education Act van 1994 veroorzaakte de eerste grote barsten in deze strategisch opgetrokken dam. Ondanks alle pogingen om deze wet terug te draaien, zijn deze barsten steeds groter geworden en heeft – vooral in het afgelopen decennium – een vloedgolf aan wetenschappelijke informatie over natuurlijke gezondheid alle gebieden van de geneeskunde en de menselijke gezondheid bereikt.

Deze aanzwellende vloed van informatie over natuurlijke gezondheid is een existentiële bedreiging geworden voor de kunstmatig gecreëerde farmaceutische beleggingshandel. Voor de investeerders en bestuurders van deze handel zijn de gevolgen glashelder:

1. Nu er wetenschappelijk onderbouwde natuurlijke alternatieven beschikbaar worden voor de behandeling van hart- en vaatziekten, kanker en andere wijdverbreide ziekten, zal de farmaceutische industrie – en haar zorgvuldig opgebouwde imago als de enige leveranciers van de menselijke gezondheid – afbrokkelen. Mensen over de hele wereld zullen de te dure synthetische geneesmiddelen, die vaak gepaard gaan met onaanvaardbare bijwerkingen, afwijzen en in plaats daarvan kiezen voor superieure, veilige en betaalbare, wetenschappelijke natuurlijke gezondheidsbenaderingen.
2. Deze ontwikkeling zal de farmaceutische geneesmiddelenmarkten voor in wezen alle belangrijke ziekten onvermijdelijk doen afbrokkelen – met als gevolg de teloorgang van tientallen triljoenen dollars aan investeringen en winsten op lange termijn.
3. Bovendien zullen de belanghebbenden van de farmaceutische beleggingshandel die schuldig worden bevonden aan de schade die zij hebben toegebracht aan de menselijke gezondheid en de wereldeconomieën, voor hun daden aansprakelijk worden gesteld door nationale en internationale rechtbanken.

Stelt u zich voor

Stelt u zich de toorn en woede voor:

• van tienduizenden ouders die hun kinderen zagen lijden en sterven aan leukemie, een ziekte waarvan nu bekend is dat ze grotendeels te voorkomen is door de inname van vitamine C;
• van miljoenen kankerpatiënten – en tientallen miljoenen familieleden van patiënten die aan kanker zijn gestorven – die vernemen dat van micronutriënten al tientallen jaren bekend is dat ze cellen ervan weerhouden kwaadaardig te worden en dat zij het leven van de meeste van deze patiënten hadden kunnen sparen;
• van honderden miljoenen patiënten die een hartaanval, beroerte of aan andere vormen van atherosclerose leden, wanneer zij vernemen dat deze potentieel dodelijke ziekten in de eerste plaats worden veroorzaakt door vitaminetekorten, d. w. z. door soortgelijke mechanismen als de zeemansziekte scheurbuik, en tientallen jaren geleden al grotendeels had kunnen worden ingedijkt;
• van honderden miljoenen mensen, wanneer zij beseffen dat hen opzettelijk levensreddende gezondheidsinformatie is onthouden om slechts één reden: om het ontstaan van ziekten te faciliteren en deze te laten fungeren als wereldmarkten voor de farmaceutische beleggingsindustrie.

Een dergelijke te voorziene ontwikkeling zou slechts één parallel in de geschiedenis hebben: een half millennium geleden besefte het Europese volk, en later de bevolking van andere continenten, dat het eeuwenlang opzettelijk onwetend was gehouden met als enig doel de onverzadigbare hebzucht van zijn machtige heersers in het middeleeuwse feodale systeem te voeden.

De conclusies uit deze analyse moeten voor iedereen glashelder zijn: een bedrijfsmodel dat gebaseerd is op de systematische onderdrukking van levensreddende natuurlijke gezondheidsinformatie en dat medeverantwoordelijk is voor het lijden en de dood van honderden miljoenen mensen, kan niet overleven in een democratie.

De hele toekomst van de farmaceutische beleggingshandel hangt af van het onverwijld nemen van de volgende beslissende stappen:

1. Met alle mogelijke middelen moet het zijn controle over de maatschappij organiseren door te trachten democratieën over de hele wereld in bedrijfsdictaturen te veranderen. Dit omvat het gebruik van desinformatie, economische en politieke druk, en – zo nodig – zelfs dreigementen van militaire aard.
2. Om deze dictatoriale heerschappij voor het volk aanvaardbaar te maken, moet het machtigingswetten aannemen die deze belangengroepen rechtstreeks toegang geven tot de politieke uitvoerende macht, zonder enige inmenging van parlementen of andere democratisch verkozen organen.
3. Aangezien geen enkele samenleving er vrijwillig mee zou instemmen dat democratische bevoegdheden aan een groep bedrijfsbelangen worden verstrekt, moeten de lobbyisten van deze industrie een ‘voorwendsel’ vinden om tientallen miljoenen mensen te doen geloven dat het in hun belang is om hun fundamentele mensenrechten op te geven.
4. Een pandemie, veroorzaakt door een virale, bacteriële of andere besmettelijke ziekte, is hét scenario bij uitstek om miljoenen mensen wereldwijd bang te maken en een dergelijk ‘voorwendsel’ naar voor te schuiven.

Op die manier zou de farmaceutische beleggingshandel niet alleen zijn dubieus bedrijfsmodel kunnen voortzetten, maar zich – in tegenstelling tot de werkelijkheid – kunnen presenteren als de redder van de mensheid en de ‘nieuwe goden’ van de 21^e eeuw.

Dit scenario is exact wat zich nu wereldwijd afspeelt en wat u, meneer Guterres, in uw recente toespraak tot de Mensenrechtenraad terecht bekritiseerde als een duistere agenda achter de huidige coronapandemie.

In sommige wereldregio’s, vooral in Oost-Azië, leek de coronapandemie te zijn afgenomen en heeft het sociale leven zich grotendeels weer hersteld. Dit is – althans gedeeltelijk – te danken aan een micronutriëntenrijk dieet van planten en zeevoedsel dat typisch is voor deze streken. Andere wereldregio’s, waaronder grote delen van Europa en Amerika, worden daarentegen geconfronteerd met steeds meer beperkingen die elk onderdeel van het economische en sociale leven beïnvloeden.

De verwoestende gevolgen voor kleine en grote bedrijven en de massale beknotting van de fundamentele mensenrechten hebben de geloofssystemen van miljoenen mensen aan het wankelen gebracht en aanleiding gegeven tot verwarring en speculaties over mogelijke samenzweringen van ‘buitenlandse belangen’ achter de coronapandemie.

De verklaring is echter veel eenvoudiger: niet enkele mysterieuze krachten, maar enorme economische belangen zitten achter deze ontwikkeling. Wat nu op het spel staat is de toekomst van een industrie die – reeds vóór de komst van het coronavaccin – meer dan een triljoen dollar per jaar aan inkomsten verwierf uit de verkoop van geoctrooieerde geneesmiddelen, wat zich vertaalt in een verkoop van bijna drie miljard dollar per dag.

In de belangrijkste exportlanden van geneesmiddelen ter wereld zijn deze belangen grote delen van de samenleving binnengedrongen en zijn ze dermate beïnvloed door de zogenaamde wetenschappelijke deskundigen en de media en politiek – die in de afgelopen decennia allemaal beroepsmatig of economisch afhankelijk zijn geworden van de farmaceutische beleggingshandel. Geen enkele politieke partij is in deze landen aan de macht gekomen zonder de financiële steun van deze bedrijfsbelangen. Bijgevolg worden zij nu allen te wapen geroepen om deze sponsors te redden.

Hoewel dit het geval is in alle grote exportlanden van geneesmiddelen, is er hiertoe één land in het bijzonder aangewezen. Duitsland is de enige staat sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog die in wezen rond deze specifieke investeringsbelangen is opgebouwd. De ontnuchterende feiten op een rijtje: Duitsland, de nummer 63 op de wereldranglijst qua omvang, met weinig natuurlijke hulpbronnen, is al tientallen jaren ’s werelds nummer één exportland. Je hoeft geen economische graad te hebben behaald om te begrijpen dat een dergelijke discrepantie alleen kan worden verklaard door het feit dat het economische succes van dit land is opgebouwd ten koste van vele andere naties.

Met de uitvoer van geoctrooieerde farmaceutische producten als een van de pijlers van dit economische succes, zijn de bedrijfsbelangen van Duitsland – en haar politieke belanghebbenden – verantwoordelijk voor het bevorderen van de ‘beleggingshandel in ziekte’ over de hele planeet. Al decennialang is de lichamelijke en economische ellende van honderden miljoenen mensen over de hele wereld een belangrijke factor in de bloei van de Duitse economie.

Overal waar Duitse politieke vertegenwoordigers zich heden uitspreken, of dat nu binnen de Verenigde Naties, de Europese Unie of andere internationale instanties is, dienen zij dus in wezen deze bedrijfsbelangen. Zoals reeds eerder gezegd is het feitelijk verbergen van hun economische belangen achter de façade van deze internationale organen de voorkeursmethode van deze belangen in hun operaties.

Alle verschijnselen waarvan de mensheid momenteel getuige is en die verband houden met de coronapandemie, kunnen nu logisch worden verklaard. Deze omvatten:

• De aanname van machtigings- of bekrachtigingswetten
• de corruptie van de economieën
• de afbraak van het sociale leven
• de beknotting van de mensenrechten
• de verstoring van een adequate sociale ontwikkeling van een hele generatie kinderen
• de bevordering van de illusie van de geneesmiddelenindustrie als redder van de mensheid.

Mettertijd zullen de huidige gebeurtenissen rond de coronapandemie het onderwerp zijn van geschiedenislessen in alle scholen ter wereld. Zij zullen als volgt worden gekarakteriseerd:

1. De farmaceutische industrie is niet van nature ontstaan, maar is in feite een beleggingshandel die gedijt op octrooieerbare synthetische geneesmiddelen. Levensreddende biologische moleculen – waaronder vitamines en andere micronutriënten – die, naast andere voordelen, het immuunsysteem versterken, vormen een existentiële bedreiging voor dit bedrijfsmodel en moeten dus worden onderdrukt.
2. De systematische onderdrukking van informatie over de gezondheidsvoordelen van micronutriënten door een wereldwijd leger van farmaceutische lobbyisten heeft het immuunsysteem van de wereldbevolking vatbaar gemaakt voor een groot aantal besmettelijke ziekten.
3. Covid-19 en de daarmee gepaard gaande coronapandemie zijn een rechtstreeks gevolg van deze strategische onderdrukking van informatie over vitamines en andere micronutriënten.
4. Deze conclusie is wetenschappelijk bevestigd door het feit dat micronutriënten in staat zijn om in wezen alle sleutelmechanismen van coronavirusinfecties van het menselijk lichaam te blokkeren.
5. De bedrijven en politici die verantwoordelijk zijn voor het beroven van miljoenen mensen van een optimaal immuunsysteem en voor het blootstellen van die mensen aan te voorkomen infecties en pandemieën, moeten rechtstreeks verantwoordelijk worden gesteld om te voorkomen dat zij toekomstige generaties nog meer schade toebrengen.

De Verenigde Naties, u als Secretaris-Generaal en elke politieke besluitvormer in de wereld – in feite ieder mens – heeft nood aan overtuigende argumenten om op te treden. Mochten de argumenten van deze open brief niet voldoende zijn om u tot handelen te bewegen, meneer Guterres, dan zal ik u mijn redenen  waarom ik heb besloten deze informatie met de hele wereld te delen, toelichten:

1. Ik doe dit omdat ik het voorrecht heb gehad het levenswerk voort te zetten van een tweevoudig Nobelprijswinnaar en pionier op het gebied van onderzoek naar micronutriënten en omdat ik samen met mijn collega’s een situatie heb kunnen creëren voor de mensheid om de coronapandemie te beëindigen met doeltreffende, veilige en duurzame natuurlijke middelen – en zo miljoenen levens te helpen redden.
2. Ik handel hierbij ook als Duits staatsburger. De generatie van mijn grootvader werd erop uitgestuurd om de wereld te veroveren in opdracht van een Duitse keizer. Vervolgens werd de volgende generatie, die van mijn vader, erop uitgestuurd om de wereld te veroveren in naam van een door Duitsland gedomineerd ‘Duizendjarig Rijk’. Niemand vertelde deze generaties dat zowel de keizers als de daaropvolgende nazileiders slechts politieke marionetten waren die de wereldveroveringsplannen uitvoerden van ’s werelds grootste farmaceutische/chemische multinationals van dat moment.
3. Ik schrijf deze open brief evenzeer als wereldburger. Gedurende twee wereldoorlogen zijn bijna 100 miljoen levens opgeofferd ten behoeve van pogingen door de Duitse farmaceutische/chemische beleggingshandel en haar politieke lakeien om de wereld te veroveren. De tijd is er nu rijp voor om ervoor te zorgen dat misdaden van de Duitse bedrijfsbelangen tegen de mensheid van de afgelopen eeuw niet worden voortgezet in deze en toekomstige generaties.
4. Ik maak deze informatie openbaar om een antwoord te verschaffen op de beslissende vraag: hadden deze twee wereldoorlogen kunnen worden voorkomen? Het antwoord is ‘ja’ – onder twee voorwaarden:
   • De gigantische economische belangen achter deze menselijke catastrofen zijn meesters in de misleiding en opereren onder ‘voorwendsels’ – zodat hun economische motieven door het grote volk niet worden herkend. Het publiekelijk aan de kaak stellen van deze economische belangen is een eerste voorwaarde om dergelijke catastrofen in de toekomst te voorkomen.
   • Degenen die de hebzucht van het bedrijfsleven als de drijvende kracht achter deze twee wereldoorlogen konden zien, waren niet sterk of moedig genoeg om zich uit te spreken. Door zich dus in het openbaar uit te spreken en wereldwijd op te treden, kunnen de wereldvolkeren alsnog voorkomen dat dergelijke catastrofen zich opnieuw voordoen.
5. Ik schrijf deze brief als arts die zijn leven lang honderden miljoenen burgers over de hele wereld heeft zien sterven – en die meestal nog tientallen jaren hadden kunnen leven – niet alleen aan immunodeficiënties, maar ook aan hart- en vaatziekten en andere ziekten die grotendeels waren te voorkomen als de levensreddende informatie over de gezondheidsvoordelen van micronutriënten niet strategisch onderdrukt was geweest ten behoeve van de farmaceutische beleggingshandel.
6. In plaats van de levensreddende informatie over de rol van micronutriënten bij de versterking van het menselijke immuunsysteem en, meer bepaald, bij de bestrijding van de coronapandemie te verspreiden, worden nu wereldwijd honderden miljoenen mensen blootgesteld aan steeds nieuwe coronavirusmutaties en aan vaccins waarvan de bijwerkingen op middellange en lange termijn totaal onbekend zijn.

Ik verstrek deze samenvattende informatie aan de wereld om te voorkomen dat de genocides die worden gepleegd in naam van de bedrijfsbelangen – ook degene die worden gepleegd onder het ‘voorwendsel’ van de pandemiebestrijding – doorgaan. Want als wij nu niet de moed opbrengen om de bedrijfsbelangen te ontmaskeren en wij hun politieke belanghebbenden niet met naam en toenaam noemen, zullen deze genociden doorgaan en zich voeden met de volgende generaties.

De mensheid staat op een tweesprong. De huidige crisis biedt de hele mensheid een unieke kans om

• nieuwe, doeltreffende en veilige manieren te vinden om de huidige pandemie te beëindigen;
• te leren hoe dergelijke ontwikkelingen in de toekomst kunnen worden voorkomen – door een grondige analyse van de oorzaken van de huidige crisis;
• de weg vrij te maken voor een ‘wereld zonder ziekte’ – gecreëerd voor de mensen en door de mensen.

Elk individu draagt mee de verantwoordelijkheid voor het bewerkstelligen van dit doel.

a. De Verenigde Naties zijn het grootste politieke orgaan ter wereld. Zij dragen een grote verantwoordelijkheid om de huidige wereldcrisis te helpen bedwingen.

Met dit doel voor ogen heb ik u deelgenoot gemaakt van de uitgebreide wetenschappelijke kennis over nieuwe, doeltreffende benaderingen om een einde te maken aan de coronapandemie. Deze benaderingen zijn veilig en kunnen overal ter wereld onmiddellijk worden toegepast. Ik dring er bij u op aan deze levensreddende informatie onverwijld ter beschikking te stellen van alle lidstaten van de Verenigde Naties.

Voor de bijna 200 ontwikkelings- en drempellanden is deze brief de enige levensvatbare strategie om de huidige pandemie met succes te bestrijden en toekomstige pandemieën te voorkomen. Dit doel kan worden bereikt zonder dat deze landen zich onderwerpen aan een noodlottige afhankelijkheid van het farmaceutische kolonialisme.

b. De Verenigde Naties hebben, vooral in de ontwikkelingslanden, verschillende initiatieven genomen om honger, ondervoeding en ziekten te bestrijden. Deze nobele doelstellingen zijn ook omschreven als de ‘Millenniumdoelstellingen’ van de VN, maar ze zijn nooit bereikt. De WHO en de FAO hebben regionale en internationale conferenties georganiseerd om de landbouw- en voedingsinitiatieven te verbeteren, maar honger en ondervoeding tieren nog steeds welig over onze planeet. Twintig jaar geleden werd een tekort aan vitamines en mineralen gemeld door het internationale initiatief Vitamin and Mineral Deficiency, maar ondanks de medewerking van UNICEF is er sindsdien maar weinig veranderd.

De wetenschappelijke identificatie van ondervoeding, en in het bijzonder van een tekort aan micronutriënten als voorwaarde voor de coronapandemie, biedt de Verenigde Naties een unieke gelegenheid om het voortouw te nemen in een internationale inspanning om de menselijke gezondheid te verbeteren en ziekten te voorkomen. Een dergelijk programma kan overal ter wereld onmiddellijk worden ingevoerd – ook in de meest afgelegen dorpen van onze planeet.

De belangrijkste rol in het beteugelen van de huidige pandemie is die van de bevolking zelf. Om dit doel te bereiken, moet alles in het werk worden gesteld om het menselijk potentieel te benutten. Men hoeft geen arts of opgeleide zorgverlener te zijn – iedereen kan begrijpen:

1. Welke rol vitamines en andere micronutriënten spelen als essentiële katalysatoren voor de stofwisseling van elke cel, in het bijzonder de witte bloedcellen (leukocyten) die verantwoordelijk zijn voor de verdediging tegen virale infecties en andere binnendringende micro-organismen;
2. dat deze bioactieve moleculen afkomstig zijn van planten en dat de kennis, dat deze planten bijzonder rijk zijn aan beschermende micronutriënten, moet worden bevorderd in elke onderwijsinstelling, van kleuterschool tot openbare lezingen in bejaardentehuizen;
3. dat een optimale dagelijkse inname van deze micronutriëntenrijke vruchten en groenten een doeltreffende en veilige manier is om ons immuunsysteem te verbeteren en infecties te voorkomen;
4. dat een optimaal immuunsysteem het menselijk lichaam helpt te beschermen tegen alle subtypes van het coronavirus en dat een optimale toevoer van micronutriënten als volksgezondheidsstrategie helpt om zich te wapenen tegen alle huidige en toekomstige mutaties van het coronavirus;
5. dat, aangezien een optimaal functionerend immuunsysteem ook doeltreffend is tegen de invasie van ons lichaam door andere micro-organismen, het verrijken van onze dagelijkse voeding met vitamines en andere micronutriënten de meest doeltreffende natuurlijke manier is om toekomstige pandemieën in het algemeen te voorkomen.

In de Verklaring van Alma Ata van 1978 van de Wereldgezondheidsorganisatie staat dat ‘Gezondheid voor allen’ wereldwijd alleen kan worden bereikt door de nadruk te leggen op preventie en er – tegelijkertijd – voor te zorgen dat niet alleen de zorgverleners, maar alle mensen de verantwoordelijkheid delen voor de persoonlijke en gemeenschappelijke gezondheid. De huidige crisis vraagt om de toepassing van deze beginselen. Iedereen kan het begrijpen en iedereen kan eraan deelnemen!

De meest dringende mondiale politieke taken:

Gezien de eeuwenlange strategische onderdrukking van informatie over de gezondheidsvoordelen van vitamines en andere wetenschappelijk onderbouwde gezondheidsbenaderingen, is het duidelijk dat de vrije toegang daartoe als een fundamenteel mensenrecht moet worden gezien. Dit tot een fundamenteel mensenrecht uitroepen, toevoegen aan het mensenrechtenhandvest van de Verenigde Naties en het tot een bindend recht maken in alle lidstaten van de VN, is de enige manier om deze en toekomstige generaties te beschermen tegen pandemieën en andere fatale gevolgen voor de gezondheid.

De explosieve groei van onderzoeken naar natuurlijke gezondheid in de afgelopen decennia heeft consequent aangetoond dat van planten afgeleide biologische moleculen gelijkwaardig zijn – en in veel gevallen superieur – aan synthetische farmaceutische geneesmiddelen. Bovendien zijn deze natuurlijke moleculen, in tegenstelling tot geoctrooieerde synthetische geneesmiddelen, veilig. Wetenschappelijk en klinisch onderzoek dat de voordelen van micronutriënten voor de gezondheid aantoont, heeft in wezen alle disciplines van de geneeskunde bereikt. Ondanks enige weerstand van de status quo, vormen de op voeding gebaseerde gezondheid en de van planten afgeleide geneeskunde dus nu al de toekomstige basis van de preventieve gezondheidszorg.

De kunstmatige muur tussen voeding en geneesmiddelen, die door de farmaceutische beleggingsindustrie is opgetrokken om haar wereldmarkten met geoctrooieerde geneesmiddelen te beschermen, zal afbrokkelen. De geneeskunde zal de van planten afgeleide natuurlijke moleculen, die essentieel zijn voor een optimale celstofwisseling, volledig omarmen en daardoor ziekten voorkomen. De landbouw in het algemeen zal zich niet langer beperken tot de voedselvoorziening van de wereldbevolking om elementaire honger te voorkomen. Boeren over de hele wereld zullen de hofleveranciers worden van de moderne geneeskunde, door op industriële schaal planten te verbouwen waarvan bewezen is dat zij gunstig zijn voor de gezondheid.

Het nauwe verband tussen van planten afgeleide micronutriënten, een optimale cellulaire werking en het voorkomen van ziekten zal een essentieel onderwerp worden op elk onderwijsniveau. In elke stad en elk dorp op deze planeet zullen school- en gemeenschapstuinen worden aangelegd.

Dergelijke plaatselijke tuininitiatieven zullen de hoeksteen worden van een wereldwijd doeltreffende preventieve gezondheidszorg. Voor de hele ontwikkelingswereld zal deze strategie de enige manier zijn om hun honderden miljoenen burgers een doeltreffende, veilige, betaalbare en duurzame gezondheid te verschaffen. Voor de Verenigde Naties zal deze weg de enige redelijke methode blijken om de belofte na te komen die zij tientallen jaren geleden aan de wereld hebben gedaan, namelijk ‘Gezondheid voor allen’.

Bovenal zal deze weg de Verenigde Naties in staat stellen het uiteindelijke doel te bereiken waarvoor zij driekwart eeuw geleden zijn opgericht: de kloof dichten tussen arme en rijke landen wat betreft de meest elementaire levensbehoeften, om honderden miljoenen kansarme mensen eindelijk een waardig leven te gunnen – en zo een beslissende bijdrage te leveren aan het behoud van de wereldvrede.

Het doel van tuininitiatieven is de kinderen en de gemeenschapsleden in de hele wereld over de gezondheidsvoordelen van groenten en fruit te onderwijzen. Kinderen in alle landen van de wereld kunnen in de klaslokalen leren over de gezondheidsvoordelen van groenten en fruit en deze ook planten in schooltuinen.

Precies met dit doel heeft onze stichting het Movement of Life-project in Afrika gelanceerd. Schoolkinderen van alle leeftijden leren over de gezondheidsvoordelen van plaatselijk geteelde groenten en fruit, plannen en onderhouden schooltuinen via ‘gezondheidsparlementen voor studenten’, inspireren gemeenschappelijk tuinieren in de afgelegen dorpen waar hun gezinnen wonen en helpen de gezondheid van hele regio’s te verbeteren. Details over deze programma’s zijn te vinden op www.movement-of-life.org. Dit succesvolle initiatief kan als proefproject dienen voor de Verenigde Naties en zou onverwijld tot alle naties moeten worden uitgebreid.

Ik roep u, als Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties, op om

1. de lidstaten van de Verenigde Naties officieel te informeren over de rol van micronutriënten als het enige effectieve, veilige, betaalbare en wereldwijd beschikbare antwoord op de huidige pandemie;
2. een wereldwijd voorlichtingsprogramma voor te stellen om alle scholen en gemeenschappen ter wereld de uitgebreide gezondheidsvoordelen van fruit en groenten die rijk zijn aan micronutriënten te laten zien;
3. via de VN een wereldwijde campagne te ondersteunen, getiteld ‘Op weg naar een wereld zonder ziekte’, met als doel ziekten te helpen voorkomen door kennis te verspreiden over de gezondheidsvoordelen van micronutriënten. Deze campagne zal wereldwijd worden gedragen door wetenschappers, politici, gemeenschapsleiders en – bovenal – door verantwoordelijke burgers.
4. Wijd de Algemene Vergadering van de VN in 2021 aan de ondersteuning van een dergelijke wereldwijde campagne, met als doel een einde te maken aan het misbruik van de huidige pandemie als ‘voorwendsel’ voor farmaceutisch kolonialisme. Een dergelijke campagne zal uiteindelijk de hele mensheid in staat stellen een reuzenstap voorwaarts te zetten naar de daadwerkelijke uitbanning van honger, ondervoeding en vele ziekten en daardoor een planeet te scheppen die toekomstige generaties op een waardige manier verwelkomt.

Om ervoor te zorgen dat dit doel binnen afzienbare tijd wordt bereikt, roep ik elke burger waar ook ter wereld op om mee te werken aan een wereldwijde inspanning voor een wereld zonder ziekte!

Met vriendelijke groet,

Dr. Matthias Rath

Links:

1. https://www.dr-rath-foundation.org/2021/01/linus-pauling/
2. https://drrathresearch.org/
3. https://www.theguardian.com/global-development/2021/feb/22/world-faces-pandemic-human-rights-abuses-covid-19- antonio-guterres
4. https://www.dr-rath-foundation.org/2008/10/what-the-arv-defendants-dont-want-you-to-know-about-arvs-6/
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/?term=vitamin+AND+immune
6. https://www.unicef.org/media/files/davos_micronutrient.pdf
7. https://news.un.org/en/audio/2017/02/623922
8. https://wwjcmnh.org/effective-and-safe-global-public-health-strategy-to-fight-the-covid-19-pandemic-specific- micronutrient-composition-inhibits-coronavirus-cell-entry-receptor-ace2-expression/
9. https://www.jcmnh.org/micronutrient-combination-inhibits-two-key-steps-of-coronavirus-sars-cov-2-infection-viral- binding-to-ace2-receptor-and-its-cellular-expression/
10. https://www.dr-rath-foundation.org/wp-content/uploads/2021/02/Published-ACE2-Vit-C-others-21621.pdf
11. https://www.researchsquare.com/article/rs-52778/v2
12. https://documents.pub/document/rockefeller-medicine-men.html
13. http://www.profit-over-life.org/books/books.php?book=45
14. https://www.dr-rath-foundation.org/2007/05/the-history-of-the-pharma-cartel/
15. https://www.dr-rath-foundation.org/2008/01/codex-alimentarius-the-control-and-denial-of-science/
16. https://www.dr-rath-foundation.org/2006/10/codex-what-is-it-and-how-does-it-affect-you-and-your-health/
17. https://www.youtube.com/watch?v=BL8jPMtAVg0
18. http://www.profit-over-life.org/
19. http://www.profit-over-life.org/guide/index_892.html
20. http://www.profit-over-life.org/books/books.php?book=43
21. https://www.dr-rath-foundation.org/2006/09/roots-of-brussels-eu/
22. https://www.dr-rath-foundation.org/2016/06/the-hidden-nazi-background-of-walter-hallstein-founding-president-of-the- brussels-eu-commission/
23. https://www.project-syndicate.org/commentary/multilateralism-for-the-masses-by-emmanuel-macron-et-al-2020-02? barrier=accesspaylog
24. https://www.dr-rath-foundation.org/wp-content/uploads/2017/11/END_AIDS_Chapter07.pdf
25. https://www.dr-rath-foundation.org/2017/11/end-aids/
26. https://jamanetwork.com/journals/jama/fullarticle/1785464
27. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/?term=vitamin+AND+heart
28. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28823558/
29. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28825709/
30. https://www.congress.gov/bill/103rd-congress/senate-bill/784
31. https://www.cancer.gov/research/key-initiatives/ras/ras-central/blog/2020/yun-cantley-vitamin-c
32. https://www.reuters.com/article/us-germany-coronavirus-borders-idUSKBN23H1D3
33. https://www.bmwi.de/Redaktion/EN/Pressemitteilungen/2020/20200409-federal-government-fosters-and-boots- production-of-medical-personal-protection-equipment.html
34. https://www.nato.int/cps/en/natohq/opinions_175663.htm
35. https://www.tu-chemnitz.de/fsr-chemie/igfarben/files/IG_Farben_Reader.pdf#page=33
36. https://www.bayer.com/en/worldwide/bayer-worldwide
37. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28825709/
38. https://www.dr-rath-foundation.org/2018/08/victory-over-cancer/
39. https://www.dr-rath-foundation.org/2018/07/why-animals-dont-get-heart-attacks-but-people-do/
40. https://www.youtube.com/watch?v=6GZlKxrmdyA
41. https://www.unicef.org/media/files/vmd.pdf
42. https://www.euro.who.int/ data/assets/pdf_file/0009/113877/E93944.pdf
43. https://www.movement-of-life.org/