Afbeelding 1.

Een strategie op basis van vaccins alleen kan geen einde maken aan de coronavirus-pandemie

Deze feiten zou een kind van 14 jaar al kunnen begrijpen:

1. Het coronavirus is een snel muterend virus, wat betekent dat het zijn architectuur, met inbegrip van zijn oppervlaktestructuur, snel verandert.

2. Afbeelding 1 Naast het oorspronkelijke coronavirus uit China, de veroorzaker van Covid-19, zijn er op andere continenten nog verschillende mutaties opgedoken. De verschillende coronavirus-variaties/mutaties worden in afbeelding 1 met verschillende kleuren en oppervlaktestructuren weergegeven.

Afbeelding 2.

3. Afbeelding 2 De oppervlaktestructuur van het virus wordt bepaald door de naar buiten gerichte eiwitten. Deze naar buiten gerichte eiwitstructuren – of kleine delen daarvan – worden gebruikt als model voor vaccins.

4. Om een vaccin te maken, worden specifieke segmenten van deze eiwitten (of de genetische informatie voor deze segmenten) in het laboratorium nagebouwd. Wanneer deze moleculen vervolgens in het lichaam worden geïnjecteerd, stimuleren zij de productie van antilichamen – de lichaamseigen afweermoleculen die, indien succesvol, de vermenigvuldiging van het coronavirus in het lichaam kunnen blokkeren (afbeelding 2: rode Y).

5. De momenteel wereldwijd ontwikkelde vaccins ter bescherming tegen de coronavirus- pandemie zijn uitsluitend ontwikkeld tegen de coronavirus-variant afkomstig uit China (afbeelding 2, groen virus). Nieuwe mutaties van het coronavirus (afbeelding 2, paarse, gele, blauwe en bruine symbolen) kunnen niet goed of helemaal niet worden herkend door de antilichamen die tegen de groene virussen zijn opgewekt. Deze mutaties worden er dus niet van weerhouden zich aan menselijke cellen te binden en binnen te dringen om infecties te veroorzaken.

6. Afbeelding 2 laat de beperkingen zien van een vaccin-beperkte strategie om de coronavirus-pandemie te bestrijden: bij elke nieuwe mutatie van dit virus moet potentieel een nieuw vaccin worden ontwikkeld en op zijn werkzaamheid worden getest, een proces dat, voorspelbaar, de wereld in een herhaalde crisis voert, zoals tijdens de Covid-19-pandemie.

Afbeelding 3.

7. Afbeelding 3 toont een uitweg uit dit dilemma. Een succesvolle poging om de pandemie een halt toe te roepen is alleen mogelijk als we ons concentreren op de mechanismen die dit virus gebruikt om het menselijk lichaam te infecteren, ongeacht de specifieke subtypes of mutaties van het coronavirus.

8. Wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat bepaalde vitaminen en plantaardige verbindingen, door hun invloed op de “celsoftware” (DNA), in staat zijn het metabolisme van menselijke cellen zodanig te beïnvloeden dat zij zich doeltreffend tegen coronavirussen kunnen verdedigen.

9. Op die manier kunnen micronutriënten voorkomen dat het virus zich aan de cellen bindt, de cellen binnendringt en zich in de cellen vermenigvuldigt.

10. Micronutriënten vormen dus de enige bekende manier om cellulaire infectie door verschillende coronavirus-varianten en -mutaties te remmen. Zij zouden moeten worden gecombineerd met veilige vaccins om de coronavirus-pandemie effectief te beëindigen.